desllogar - verb

des·llo·gar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desllogo
desllogues
deslloga
deslloguem
desllogueu
deslloguen
desllogava
desllogaves
desllogava
desllogàvem
desllogàveu
desllogaven
deslloguí
desllogares
desllogà
desllogàrem
desllogàreu
desllogaren
desllogaré
desllogaràs
desllogarà
desllogarem
desllogareu
desllogaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desllogaria
desllogaries
desllogaria
desllogaríem
desllogaríeu
desllogarien
desllogui
deslloguis
desllogui
deslloguem
desllogueu
deslloguin
desllogués
deslloguessis
desllogués
deslloguéssim
deslloguéssiu
deslloguessin

deslloga
desllogui
deslloguem
desllogueu
deslloguin
Infinitiudesllogar
Gerundidesllogant
Participi
desllogatdesllogada
desllogatsdesllogades

Flexionat com: arremangar

forma nominal : desllogament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana