desenvalisar - verb

des·en·va·li·sar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desenvaliso
desenvalises
desenvalisa
desenvalisem
desenvaliseu
desenvalisen
desenvalisava
desenvalisaves
desenvalisava
desenvalisàvem
desenvalisàveu
desenvalisaven
desenvalisí
desenvalisares
desenvalisà
desenvalisàrem
desenvalisàreu
desenvalisaren
desenvalisaré
desenvalisaràs
desenvalisarà
desenvalisarem
desenvalisareu
desenvalisaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desenvalisaria
desenvalisaries
desenvalisaria
desenvalisaríem
desenvalisaríeu
desenvalisarien
desenvalisi
desenvalisis
desenvalisi
desenvalisem
desenvaliseu
desenvalisin
desenvalisés
desenvalisessis
desenvalisés
desenvaliséssim
desenvaliséssiu
desenvalisessin

desenvalisa
desenvalisi
desenvalisem
desenvaliseu
desenvalisin
Infinitiudesenvalisar
Gerundidesenvalisant
Participi
desenvalisatdesenvalisada
desenvalisatsdesenvalisades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana