desartillar - verb

des·ar·ti·llar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desartillo
desartilles
desartilla
desartillem
desartilleu
desartillen
desartillava
desartillaves
desartillava
desartillàvem
desartillàveu
desartillaven
desartillí
desartillares
desartillà
desartillàrem
desartillàreu
desartillaren
desartillaré
desartillaràs
desartillarà
desartillarem
desartillareu
desartillaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desartillaria
desartillaries
desartillaria
desartillaríem
desartillaríeu
desartillarien
desartilli
desartillis
desartilli
desartillem
desartilleu
desartillin
desartillés
desartillessis
desartillés
desartilléssim
desartilléssiu
desartillessin

desartilla
desartilli
desartillem
desartilleu
desartillin
Infinitiudesartillar
Gerundidesartillant
Participi
desartillatdesartillada
desartillatsdesartillades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana