culotar - verb

cu·lo·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
culoto
culotes
culota
culotem
culoteu
culoten
culotava
culotaves
culotava
culotàvem
culotàveu
culotaven
culotí
culotares
culotà
culotàrem
culotàreu
culotaren
culotaré
culotaràs
culotarà
culotarem
culotareu
culotaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
culotaria
culotaries
culotaria
culotaríem
culotaríeu
culotarien
culoti
culotis
culoti
culotem
culoteu
culotin
culotés
culotessis
culotés
culotéssim
culotéssiu
culotessin

culota
culoti
culotem
culoteu
culotin
Infinitiuculotar
Gerundiculotant
Participi
culotatculotada
culotatsculotades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana