congeniar - verb

con·ge·ni·ar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
congenio
congenies
congenia
congeniem
congenieu
congenien
congeniava
congeniaves
congeniava
congeniàvem
congeniàveu
congeniaven
congenií
congeniares
congenià
congeniàrem
congeniàreu
congeniaren
congeniaré
congeniaràs
congeniarà
congeniarem
congeniareu
congeniaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
congeniaria
congeniaries
congeniaria
congeniaríem
congeniaríeu
congeniarien
congeniï
congeniïs
congeniï
congeniem
congenieu
congeniïn
congeniés
congeniessis
congeniés
congeniéssim
congeniéssiu
congeniessin

congenia
congeniï
congeniem
congenieu
congeniïn
Infinitiucongeniar
Gerundicongeniant
Participi
congeniatcongeniada
congeniatscongeniades

Flexionat com: apariar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana