coercir - verb

co·er·cir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
coerceixo
coerceixes
coerceix
coercim
coerciu
coerceixen
coercia
coercies
coercia
coercíem
coercíeu
coercien
coercí
coercires
coercí
coercírem
coercíreu
coerciren
coerciré
coerciràs
coercirà
coercirem
coercireu
coerciran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
coerciria
coerciries
coerciria
coerciríem
coerciríeu
coercirien
coerceixi
coerceixis
coerceixi
coercim
coerciu
coerceixin
coercís
coercissis
coercís
coercíssim
coercíssiu
coercissin

coerceix
coerceixi
coercim
coerciu
coerceixin
Infinitiucoercir
Gerundicoercint
Participi
coercitcoercida
coercitscoercides

Flexionat com: servir

forma nominal : coerció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana