bocinejar - verb

bo·ci·ne·jar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
bocinejo
bocineges
bocineja
bocinegem
bocinegeu
bocinegen
bocinejava
bocinejaves
bocinejava
bocinejàvem
bocinejàveu
bocinejaven
bocinegí
bocinejares
bocinejà
bocinejàrem
bocinejàreu
bocinejaren
bocinejaré
bocinejaràs
bocinejarà
bocinejarem
bocinejareu
bocinejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
bocinejaria
bocinejaries
bocinejaria
bocinejaríem
bocinejaríeu
bocinejarien
bocinegi
bocinegis
bocinegi
bocinegem
bocinegeu
bocinegin
bocinegés
bocinegessis
bocinegés
bocinegéssim
bocinegéssiu
bocinegessin

bocineja
bocinegi
bocinegem
bocinegeu
bocinegin
Infinitiubocinejar
Gerundibocinejant
Participi
bocinejatbocinejada
bocinejatsbocinejades

Flexionat com: pujar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana