blegar - verb

ble·gar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
blego
blegues
blega
bleguem
blegueu
bleguen
blegava
blegaves
blegava
blegàvem
blegàveu
blegaven
bleguí
blegares
blegà
blegàrem
blegàreu
blegaren
blegaré
blegaràs
blegarà
blegarem
blegareu
blegaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
blegaria
blegaries
blegaria
blegaríem
blegaríeu
blegarien
blegui
bleguis
blegui
bleguem
blegueu
bleguin
blegués
bleguessis
blegués
bleguéssim
bleguéssiu
bleguessin

blega
blegui
bleguem
blegueu
bleguin
Infinitiublegar
Gerundiblegant
Participi
blegatblegada
blegatsblegades

Flexionat com: arremangar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana