aplaçar - verb

a·pla·çar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
aplaço
aplaces
aplaça
aplacem
aplaceu
aplacen
aplaçava
aplaçaves
aplaçava
aplaçàvem
aplaçàveu
aplaçaven
aplací
aplaçares
aplaçà
aplaçàrem
aplaçàreu
aplaçaren
aplaçaré
aplaçaràs
aplaçarà
aplaçarem
aplaçareu
aplaçaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
aplaçaria
aplaçaries
aplaçaria
aplaçaríem
aplaçaríeu
aplaçarien
aplaci
aplacis
aplaci
aplacem
aplaceu
aplacin
aplacés
aplacessis
aplacés
aplacéssim
aplacéssiu
aplacessin

aplaça
aplaci
aplacem
aplaceu
aplacin
Infinitiuaplaçar
Gerundiaplaçant
Participi
aplaçataplaçada
aplaçatsaplaçades

Flexionat com: boçar

forma nominal : aplaçament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana