escunçar - verb

es·cun·çar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
escunço
escunces
escunça
escuncem
escunceu
escuncen
escunçava
escunçaves
escunçava
escunçàvem
escunçàveu
escunçaven
escuncí
escunçares
escunçà
escunçàrem
escunçàreu
escunçaren
escunçaré
escunçaràs
escunçarà
escunçarem
escunçareu
escunçaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
escunçaria
escunçaries
escunçaria
escunçaríem
escunçaríeu
escunçarien
escunci
escuncis
escunci
escuncem
escunceu
escuncin
escuncés
escuncessis
escuncés
escuncéssim
escuncéssiu
escuncessin

escunça
escunci
escuncem
escunceu
escuncin
Infinitiuescunçar
Gerundiescunçant
Participi
escunçatescunçada
escunçatsescunçades

Flexionat com: boçar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana