avivar - verb

a·vi·var

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
avivo
avives
aviva
avivem
aviveu
aviven
avivava
avivaves
avivava
avivàvem
avivàveu
avivaven
aviví
avivares
avivà
avivàrem
avivàreu
avivaren
avivaré
avivaràs
avivarà
avivarem
avivareu
avivaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
avivaria
avivaries
avivaria
avivaríem
avivaríeu
avivarien
avivi
avivis
avivi
avivem
aviveu
avivin
avivés
avivessis
avivés
avivéssim
avivéssiu
avivessin

aviva
avivi
avivem
aviveu
avivin
Infinitiuavivar
Gerundiavivant
Participi
avivatavivada
avivatsavivades

Flexionat com: parlar

forma nominal : avivament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana