avençar - verb

a·ven·çar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
avenço
avences
avença
avencem
avenceu
avencen
avençava
avençaves
avençava
avençàvem
avençàveu
avençaven
avencí
avençares
avençà
avençàrem
avençàreu
avençaren
avençaré
avençaràs
avençarà
avençarem
avençareu
avençaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
avençaria
avençaries
avençaria
avençaríem
avençaríeu
avençarien
avenci
avencis
avenci
avencem
avenceu
avencin
avencés
avencessis
avencés
avencéssim
avencéssiu
avencessin

avença
avenci
avencem
avenceu
avencin
Infinitiuavençar
Gerundiavençant
Participi
avençatavençada
avençatsavençades

Flexionat com: boçar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana