avalotar - verb

a·va·lo·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
avaloto
avalotes
avalota
avalotem
avaloteu
avaloten
avalotava
avalotaves
avalotava
avalotàvem
avalotàveu
avalotaven
avalotí
avalotares
avalotà
avalotàrem
avalotàreu
avalotaren
avalotaré
avalotaràs
avalotarà
avalotarem
avalotareu
avalotaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
avalotaria
avalotaries
avalotaria
avalotaríem
avalotaríeu
avalotarien
avaloti
avalotis
avaloti
avalotem
avaloteu
avalotin
avalotés
avalotessis
avalotés
avalotéssim
avalotéssiu
avalotessin

avalota
avaloti
avalotem
avaloteu
avalotin
Infinitiuavalotar
Gerundiavalotant
Participi
avalotatavalotada
avalotatsavalotades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana