aürtar - verb

a·ür·tar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
aürto
aürtes
aürta
aürtem
aürteu
aürten
aürtava
aürtaves
aürtava
aürtàvem
aürtàveu
aürtaven
aürtí
aürtares
aürtà
aürtàrem
aürtàreu
aürtaren
aürtaré
aürtaràs
aürtarà
aürtarem
aürtareu
aürtaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
aürtaria
aürtaries
aürtaria
aürtaríem
aürtaríeu
aürtarien
aürti
aürtis
aürti
aürtem
aürteu
aürtin
aürtés
aürtessis
aürtés
aürtéssim
aürtéssiu
aürtessin

aürta
aürti
aürtem
aürteu
aürtin
Infinitiuaürtar
Gerundiaürtant
Participi
aürtataürtada
aürtatsaürtades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana