atemptar - verb

a·temp·tar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
atempto
atemptes
atempta
atemptem
atempteu
atempten
atemptava
atemptaves
atemptava
atemptàvem
atemptàveu
atemptaven
atemptí
atemptares
atemptà
atemptàrem
atemptàreu
atemptaren
atemptaré
atemptaràs
atemptarà
atemptarem
atemptareu
atemptaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
atemptaria
atemptaries
atemptaria
atemptaríem
atemptaríeu
atemptarien
atempti
atemptis
atempti
atemptem
atempteu
atemptin
atemptés
atemptessis
atemptés
atemptéssim
atemptéssiu
atemptessin

atempta
atempti
atemptem
atempteu
atemptin
Infinitiuatemptar
Gerundiatemptant
Participi
atemptatatemptada
atemptatsatemptades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana