arborar - verb

ar·bo·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
arboro
arbores
arbora
arborem
arboreu
arboren
arborava
arboraves
arborava
arboràvem
arboràveu
arboraven
arborí
arborares
arborà
arboràrem
arboràreu
arboraren
arboraré
arboraràs
arborarà
arborarem
arborareu
arboraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
arboraria
arboraries
arboraria
arboraríem
arboraríeu
arborarien
arbori
arboris
arbori
arborem
arboreu
arborin
arborés
arboressis
arborés
arboréssim
arboréssiu
arboressin

arbora
arbori
arborem
arboreu
arborin
Infinitiuarborar
Gerundiarborant
Participi
arboratarborada
arboratsarborades

Flexionat com: parlar

forma nominal : arborament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana