anorrear - verb

a·nor·re·ar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
anorreo
anorrees
anorrea
anorreem
anorreeu
anorreen
anorreava
anorreaves
anorreava
anorreàvem
anorreàveu
anorreaven
anorreí
anorreares
anorreà
anorreàrem
anorreàreu
anorrearen
anorrearé
anorrearàs
anorrearà
anorrearem
anorreareu
anorrearan
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
anorrearia
anorrearies
anorrearia
anorrearíem
anorrearíeu
anorrearien
anorreï
anorreïs
anorreï
anorreem
anorreeu
anorreïn
anorreés
anorreessis
anorreés
anorreéssim
anorreéssiu
anorreessin

anorrea
anorreï
anorreem
anorreeu
anorreïn
Infinitiuanorrear
Gerundianorreant
Participi
anorreatanorreada
anorreatsanorreades

Flexionat com: apariar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana