amortir - verb

a·mor·tir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
amorteixo
amorteixes
amorteix
amortim
amortiu
amorteixen
amortia
amorties
amortia
amortíem
amortíeu
amortien
amortí
amortires
amortí
amortírem
amortíreu
amortiren
amortiré
amortiràs
amortirà
amortirem
amortireu
amortiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
amortiria
amortiries
amortiria
amortiríem
amortiríeu
amortirien
amorteixi
amorteixis
amorteixi
amortim
amortiu
amorteixin
amortís
amortissis
amortís
amortíssim
amortíssiu
amortissin

amorteix
amorteixi
amortim
amortiu
amorteixin
Infinitiuamortir
Gerundiamortint
Participi
amortitamortida
amortitsamortides

Flexionat com: servir

forma nominal : amortiment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana