amistançar - verb

a·mis·tan·çar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
amistanço
amistances
amistança
amistancem
amistanceu
amistancen
amistançava
amistançaves
amistançava
amistançàvem
amistançàveu
amistançaven
amistancí
amistançares
amistançà
amistançàrem
amistançàreu
amistançaren
amistançaré
amistançaràs
amistançarà
amistançarem
amistançareu
amistançaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
amistançaria
amistançaries
amistançaria
amistançaríem
amistançaríeu
amistançarien
amistanci
amistancis
amistanci
amistancem
amistanceu
amistancin
amistancés
amistancessis
amistancés
amistancéssim
amistancéssiu
amistancessin

amistança
amistanci
amistancem
amistanceu
amistancin
Infinitiuamistançar
Gerundiamistançant
Participi
amistançatamistançada
amistançatsamistançades

Flexionat com: boçar

forma nominal : amistançament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana