amigrançar - verb

a·mi·gran·çar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
amigranço
amigrances
amigrança
amigrancem
amigranceu
amigrancen
amigrançava
amigrançaves
amigrançava
amigrançàvem
amigrançàveu
amigrançaven
amigrancí
amigrançares
amigrançà
amigrançàrem
amigrançàreu
amigrançaren
amigrançaré
amigrançaràs
amigrançarà
amigrançarem
amigrançareu
amigrançaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
amigrançaria
amigrançaries
amigrançaria
amigrançaríem
amigrançaríeu
amigrançarien
amigranci
amigrancis
amigranci
amigrancem
amigranceu
amigrancin
amigrancés
amigrancessis
amigrancés
amigrancéssim
amigrancéssiu
amigrancessin

amigrança
amigranci
amigrancem
amigranceu
amigrancin
Infinitiuamigrançar
Gerundiamigrançant
Participi
amigrançatamigrançada
amigrançatsamigrançades

Flexionat com: boçar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana