agonitzar - verb

a·go·nit·zar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
agonitzo
agonitzes
agonitza
agonitzem
agonitzeu
agonitzen
agonitzava
agonitzaves
agonitzava
agonitzàvem
agonitzàveu
agonitzaven
agonitzí
agonitzares
agonitzà
agonitzàrem
agonitzàreu
agonitzaren
agonitzaré
agonitzaràs
agonitzarà
agonitzarem
agonitzareu
agonitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
agonitzaria
agonitzaries
agonitzaria
agonitzaríem
agonitzaríeu
agonitzarien
agonitzi
agonitzis
agonitzi
agonitzem
agonitzeu
agonitzin
agonitzés
agonitzessis
agonitzés
agonitzéssim
agonitzéssiu
agonitzessin

agonitza
agonitzi
agonitzem
agonitzeu
agonitzin
Infinitiuagonitzar
Gerundiagonitzant
Participi
agonitzatagonitzada
agonitzatsagonitzades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana