abastar - verb

a·bas·tar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
abasto
abastes
abasta
abastem
abasteu
abasten
abastava
abastaves
abastava
abastàvem
abastàveu
abastaven
abastí
abastares
abastà
abastàrem
abastàreu
abastaren
abastaré
abastaràs
abastarà
abastarem
abastareu
abastaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
abastaria
abastaries
abastaria
abastaríem
abastaríeu
abastarien
abasti
abastis
abasti
abastem
abasteu
abastin
abastés
abastessis
abastés
abastéssim
abastéssiu
abastessin

abasta
abasti
abastem
abasteu
abastin
Infinitiuabastar
Gerundiabastant
Participi
abastatabastada
abastatsabastades

Flexionat com: parlar

forma nominal : abastament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana