abaltir - verb

a·bal·tir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
abalteixo
abalteixes
abalteix
abaltim
abaltiu
abalteixen
abaltia
abalties
abaltia
abaltíem
abaltíeu
abaltien
abaltí
abaltires
abaltí
abaltírem
abaltíreu
abaltiren
abaltiré
abaltiràs
abaltirà
abaltirem
abaltireu
abaltiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
abaltiria
abaltiries
abaltiria
abaltiríem
abaltiríeu
abaltirien
abalteixi
abalteixis
abalteixi
abaltim
abaltiu
abalteixin
abaltís
abaltissis
abaltís
abaltíssim
abaltíssiu
abaltissin

abalteix
abalteixi
abaltim
abaltiu
abalteixin
Infinitiuabaltir
Gerundiabaltint
Participi
abaltitabaltida
abaltitsabaltides

Flexionat com: servir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana