branquejar - verb

bran·que·jar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
branquejo
branqueges
branqueja
branquegem
branquegeu
branquegen
branquejava
branquejaves
branquejava
branquejàvem
branquejàveu
branquejaven
branquegí
branquejares
branquejà
branquejàrem
branquejàreu
branquejaren
branquejaré
branquejaràs
branquejarà
branquejarem
branquejareu
branquejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
branquejaria
branquejaries
branquejaria
branquejaríem
branquejaríeu
branquejarien
branquegi
branquegis
branquegi
branquegem
branquegeu
branquegin
branquegés
branquegessis
branquegés
branquegéssim
branquegéssiu
branquegessin

branqueja
branquegi
branquegem
branquegeu
branquegin
Infinitiubranquejar
Gerundibranquejant
Participi
branquejatbranquejada
branquejatsbranquejades

Flexionat com: pujar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana