tragitar - verb

tra·gi·tar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
tragito
tragites
tragita
tragitem
tragiteu
tragiten
tragitava
tragitaves
tragitava
tragitàvem
tragitàveu
tragitaven
tragití
tragitares
tragità
tragitàrem
tragitàreu
tragitaren
tragitaré
tragitaràs
tragitarà
tragitarem
tragitareu
tragitaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
tragitaria
tragitaries
tragitaria
tragitaríem
tragitaríeu
tragitarien
tragiti
tragitis
tragiti
tragitem
tragiteu
tragitin
tragités
tragitessis
tragités
tragitéssim
tragitéssiu
tragitessin

tragita
tragiti
tragitem
tragiteu
tragitin
Infinitiutragitar
Gerunditragitant
Participi
tragitattragitada
tragitatstragitades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana