traspaperar - verb

tras·pa·pe·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
traspapero
traspaperes
traspapera
traspaperem
traspapereu
traspaperen
traspaperava
traspaperaves
traspaperava
traspaperàvem
traspaperàveu
traspaperaven
traspaperí
traspaperares
traspaperà
traspaperàrem
traspaperàreu
traspaperaren
traspaperaré
traspaperaràs
traspaperarà
traspaperarem
traspaperareu
traspaperaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
traspaperaria
traspaperaries
traspaperaria
traspaperaríem
traspaperaríeu
traspaperarien
traspaperi
traspaperis
traspaperi
traspaperem
traspapereu
traspaperin
traspaperés
traspaperessis
traspaperés
traspaperéssim
traspaperéssiu
traspaperessin

traspapera
traspaperi
traspaperem
traspapereu
traspaperin
Infinitiutraspaperar
Gerunditraspaperant
Participi
traspaperattraspaperada
traspaperatstraspaperades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana