situar - verb

si·tu·ar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
situo
situes
situa
situem
situeu
situen
situava
situaves
situava
situàvem
situàveu
situaven
situí
situares
situà
situàrem
situàreu
situaren
situaré
situaràs
situarà
situarem
situareu
situaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
situaria
situaries
situaria
situaríem
situaríeu
situarien
situï
situïs
situï
situem
situeu
situïn
situés
situessis
situés
situéssim
situéssiu
situessin

situa
situï
situem
situeu
situïn
Infinitiusituar
Gerundisituant
Participi
situatsituada
situatssituades

Flexionat com: apariar

forma nominal : situació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana