revoltar - verb

re·vol·tar

pronominal; transitiu; pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
revolto
revoltes
revolta
revoltem
revolteu
revolten
revoltava
revoltaves
revoltava
revoltàvem
revoltàveu
revoltaven
revoltí
revoltares
revoltà
revoltàrem
revoltàreu
revoltaren
revoltaré
revoltaràs
revoltarà
revoltarem
revoltareu
revoltaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
revoltaria
revoltaries
revoltaria
revoltaríem
revoltaríeu
revoltarien
revolti
revoltis
revolti
revoltem
revolteu
revoltin
revoltés
revoltessis
revoltés
revoltéssim
revoltéssiu
revoltessin

revolta
revolti
revoltem
revolteu
revoltin
Infinitiurevoltar
Gerundirevoltant
Participi
revoltatrevoltada
revoltatsrevoltades

Flexionat com: parlar

forma nominal : revolta

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana