replegar - verb

re·ple·gar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
replego
replegues
replega
repleguem
replegueu
repleguen
replegava
replegaves
replegava
replegàvem
replegàveu
replegaven
repleguí
replegares
replegà
replegàrem
replegàreu
replegaren
replegaré
replegaràs
replegarà
replegarem
replegareu
replegaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
replegaria
replegaries
replegaria
replegaríem
replegaríeu
replegarien
replegui
repleguis
replegui
repleguem
replegueu
repleguin
replegués
repleguessis
replegués
repleguéssim
repleguéssiu
repleguessin

replega
replegui
repleguem
replegueu
repleguin
Infinitiureplegar
Gerundireplegant
Participi
replegatreplegada
replegatsreplegades

Flexionat com: arremangar

forma nominal : replegament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana