repel·lir - verb

re·pel·lir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
repel·leixo
repel·leixes
repel·leix
repel·lim
repel·liu
repel·leixen
repel·lia
repel·lies
repel·lia
repel·líem
repel·líeu
repel·lien
repel·lí
repel·lires
repel·lí
repel·lírem
repel·líreu
repel·liren
repel·liré
repel·liràs
repel·lirà
repel·lirem
repel·lireu
repel·liran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
repel·liria
repel·liries
repel·liria
repel·liríem
repel·liríeu
repel·lirien
repel·leixi
repel·leixis
repel·leixi
repel·lim
repel·liu
repel·leixin
repel·lís
repel·lissis
repel·lís
repel·líssim
repel·líssiu
repel·lissin

repel·leix
repel·leixi
repel·lim
repel·liu
repel·leixin
Infinitiurepel·lir
Gerundirepel·lint
Participi
repel·litrepel·lida
repel·litsrepel·lides

Flexionat com: servir

forma nominal : repulsió

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana