fragmentar - verb

frag·men·tar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
fragmento
fragmentes
fragmenta
fragmentem
fragmenteu
fragmenten
fragmentava
fragmentaves
fragmentava
fragmentàvem
fragmentàveu
fragmentaven
fragmentí
fragmentares
fragmentà
fragmentàrem
fragmentàreu
fragmentaren
fragmentaré
fragmentaràs
fragmentarà
fragmentarem
fragmentareu
fragmentaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
fragmentaria
fragmentaries
fragmentaria
fragmentaríem
fragmentaríeu
fragmentarien
fragmenti
fragmentis
fragmenti
fragmentem
fragmenteu
fragmentin
fragmentés
fragmentessis
fragmentés
fragmentéssim
fragmentéssiu
fragmentessin

fragmenta
fragmenti
fragmentem
fragmenteu
fragmentin
Infinitiufragmentar
Gerundifragmentant
Participi
fragmentatfragmentada
fragmentatsfragmentades

Flexionat com: parlar

forma nominal : fragmentació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana