refermar - verb

re·fer·mar

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
refermo
refermes
referma
refermem
refermeu
refermen
refermava
refermaves
refermava
refermàvem
refermàveu
refermaven
refermí
refermares
refermà
refermàrem
refermàreu
refermaren
refermaré
refermaràs
refermarà
refermarem
refermareu
refermaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
refermaria
refermaries
refermaria
refermaríem
refermaríeu
refermarien
refermi
refermis
refermi
refermem
refermeu
refermin
refermés
refermessis
refermés
referméssim
referméssiu
refermessin

referma
refermi
refermem
refermeu
refermin
Infinitiurefermar
Gerundirefermant
Participi
refermatrefermada
refermatsrefermades

Flexionat com: parlar

forma nominal : refermança

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana