rellançar - verb

re·llan·çar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
rellanço
rellances
rellança
rellancem
rellanceu
rellancen
rellançava
rellançaves
rellançava
rellançàvem
rellançàveu
rellançaven
rellancí
rellançares
rellançà
rellançàrem
rellançàreu
rellançaren
rellançaré
rellançaràs
rellançarà
rellançarem
rellançareu
rellançaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
rellançaria
rellançaries
rellançaria
rellançaríem
rellançaríeu
rellançarien
rellanci
rellancis
rellanci
rellancem
rellanceu
rellancin
rellancés
rellancessis
rellancés
rellancéssim
rellancéssiu
rellancessin

rellança
rellanci
rellancem
rellanceu
rellancin
Infinitiurellançar
Gerundirellançant
Participi
rellançatrellançada
rellançatsrellançades

Flexionat com: boçar

forma nominal : rellançament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana