expatriar - verb

ex·pa·tri·ar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
expatrio
expatries
expatria
expatriem
expatrieu
expatrien
expatriava
expatriaves
expatriava
expatriàvem
expatriàveu
expatriaven
expatrií
expatriares
expatrià
expatriàrem
expatriàreu
expatriaren
expatriaré
expatriaràs
expatriarà
expatriarem
expatriareu
expatriaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
expatriaria
expatriaries
expatriaria
expatriaríem
expatriaríeu
expatriarien
expatriï
expatriïs
expatriï
expatriem
expatrieu
expatriïn
expatriés
expatriessis
expatriés
expatriéssim
expatriéssiu
expatriessin

expatria
expatriï
expatriem
expatrieu
expatriïn
Infinitiuexpatriar
Gerundiexpatriant
Participi
expatriatexpatriada
expatriatsexpatriades

Flexionat com: apariar

forma nominal : expatriació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana