exacerbar - verb

ex·a·cer·bar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
exacerbo
exacerbes
exacerba
exacerbem
exacerbeu
exacerben
exacerbava
exacerbaves
exacerbava
exacerbàvem
exacerbàveu
exacerbaven
exacerbí
exacerbares
exacerbà
exacerbàrem
exacerbàreu
exacerbaren
exacerbaré
exacerbaràs
exacerbarà
exacerbarem
exacerbareu
exacerbaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
exacerbaria
exacerbaries
exacerbaria
exacerbaríem
exacerbaríeu
exacerbarien
exacerbi
exacerbis
exacerbi
exacerbem
exacerbeu
exacerbin
exacerbés
exacerbessis
exacerbés
exacerbéssim
exacerbéssiu
exacerbessin

exacerba
exacerbi
exacerbem
exacerbeu
exacerbin
Infinitiuexacerbar
Gerundiexacerbant
Participi
exacerbatexacerbada
exacerbatsexacerbades

Flexionat com: parlar

forma nominal : exacerbació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana