entabuixar - verb

en·ta·bui·xar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
entabuixo
entabuixes
entabuixa
entabuixem
entabuixeu
entabuixen
entabuixava
entabuixaves
entabuixava
entabuixàvem
entabuixàveu
entabuixaven
entabuixí
entabuixares
entabuixà
entabuixàrem
entabuixàreu
entabuixaren
entabuixaré
entabuixaràs
entabuixarà
entabuixarem
entabuixareu
entabuixaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
entabuixaria
entabuixaries
entabuixaria
entabuixaríem
entabuixaríeu
entabuixarien
entabuixi
entabuixis
entabuixi
entabuixem
entabuixeu
entabuixin
entabuixés
entabuixessis
entabuixés
entabuixéssim
entabuixéssiu
entabuixessin

entabuixa
entabuixi
entabuixem
entabuixeu
entabuixin
Infinitiuentabuixar
Gerundientabuixant
Participi
entabuixatentabuixada
entabuixatsentabuixades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana