enviudar - verb

en·viu·dar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enviudo
enviudes
enviuda
enviudem
enviudeu
enviuden
enviudava
enviudaves
enviudava
enviudàvem
enviudàveu
enviudaven
enviudí
enviudares
enviudà
enviudàrem
enviudàreu
enviudaren
enviudaré
enviudaràs
enviudarà
enviudarem
enviudareu
enviudaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enviudaria
enviudaries
enviudaria
enviudaríem
enviudaríeu
enviudarien
enviudi
enviudis
enviudi
enviudem
enviudeu
enviudin
enviudés
enviudessis
enviudés
enviudéssim
enviudéssiu
enviudessin

enviuda
enviudi
enviudem
enviudeu
enviudin
Infinitiuenviudar
Gerundienviudant
Participi
enviudatenviudada
enviudatsenviudades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana