endentar - verb

en·den·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
endento
endentes
endenta
endentem
endenteu
endenten
endentava
endentaves
endentava
endentàvem
endentàveu
endentaven
endentí
endentares
endentà
endentàrem
endentàreu
endentaren
endentaré
endentaràs
endentarà
endentarem
endentareu
endentaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
endentaria
endentaries
endentaria
endentaríem
endentaríeu
endentarien
endenti
endentis
endenti
endentem
endenteu
endentin
endentés
endentessis
endentés
endentéssim
endentéssiu
endentessin

endenta
endenti
endentem
endenteu
endentin
Infinitiuendentar
Gerundiendentant
Participi
endentatendentada
endentatsendentades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana