emmanisar - verb

em·ma·ni·sar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emmaniso
emmanises
emmanisa
emmanisem
emmaniseu
emmanisen
emmanisava
emmanisaves
emmanisava
emmanisàvem
emmanisàveu
emmanisaven
emmanisí
emmanisares
emmanisà
emmanisàrem
emmanisàreu
emmanisaren
emmanisaré
emmanisaràs
emmanisarà
emmanisarem
emmanisareu
emmanisaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emmanisaria
emmanisaries
emmanisaria
emmanisaríem
emmanisaríeu
emmanisarien
emmanisi
emmanisis
emmanisi
emmanisem
emmaniseu
emmanisin
emmanisés
emmanisessis
emmanisés
emmaniséssim
emmaniséssiu
emmanisessin

emmanisa
emmanisi
emmanisem
emmaniseu
emmanisin
Infinitiuemmanisar
Gerundiemmanisant
Participi
emmanisatemmanisada
emmanisatsemmanisades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana