empotingar - verb

em·po·tin·gar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
empotingo
empotingues
empotinga
empotinguem
empotingueu
empotinguen
empotingava
empotingaves
empotingava
empotingàvem
empotingàveu
empotingaven
empotinguí
empotingares
empotingà
empotingàrem
empotingàreu
empotingaren
empotingaré
empotingaràs
empotingarà
empotingarem
empotingareu
empotingaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
empotingaria
empotingaries
empotingaria
empotingaríem
empotingaríeu
empotingarien
empotingui
empotinguis
empotingui
empotinguem
empotingueu
empotinguin
empotingués
empotinguessis
empotingués
empotinguéssim
empotinguéssiu
empotinguessin

empotinga
empotingui
empotinguem
empotingueu
empotinguin
Infinitiuempotingar
Gerundiempotingant
Participi
empotingatempotingada
empotingatsempotingades

Flexionat com: arremangar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana