empolistrar - verb

em·po·lis·trar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
empolistro
empolistres
empolistra
empolistrem
empolistreu
empolistren
empolistrava
empolistraves
empolistrava
empolistràvem
empolistràveu
empolistraven
empolistrí
empolistrares
empolistrà
empolistràrem
empolistràreu
empolistraren
empolistraré
empolistraràs
empolistrarà
empolistrarem
empolistrareu
empolistraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
empolistraria
empolistraries
empolistraria
empolistraríem
empolistraríeu
empolistrarien
empolistri
empolistris
empolistri
empolistrem
empolistreu
empolistrin
empolistrés
empolistressis
empolistrés
empolistréssim
empolistréssiu
empolistressin

empolistra
empolistri
empolistrem
empolistreu
empolistrin
Infinitiuempolistrar
Gerundiempolistrant
Participi
empolistratempolistrada
empolistratsempolistrades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana