empadronar - verb

em·pa·dro·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
empadrono
empadrones
empadrona
empadronem
empadroneu
empadronen
empadronava
empadronaves
empadronava
empadronàvem
empadronàveu
empadronaven
empadroní
empadronares
empadronà
empadronàrem
empadronàreu
empadronaren
empadronaré
empadronaràs
empadronarà
empadronarem
empadronareu
empadronaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
empadronaria
empadronaries
empadronaria
empadronaríem
empadronaríeu
empadronarien
empadroni
empadronis
empadroni
empadronem
empadroneu
empadronin
empadronés
empadronessis
empadronés
empadronéssim
empadronéssiu
empadronessin

empadrona
empadroni
empadronem
empadroneu
empadronin
Infinitiuempadronar
Gerundiempadronant
Participi
empadronatempadronada
empadronatsempadronades

Flexionat com: parlar

forma nominal : empadronament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana