emmalaltir - verb

em·ma·lal·tir

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emmalalteixo
emmalalteixes
emmalalteix
emmalaltim
emmalaltiu
emmalalteixen
emmalaltia
emmalalties
emmalaltia
emmalaltíem
emmalaltíeu
emmalaltien
emmalaltí
emmalaltires
emmalaltí
emmalaltírem
emmalaltíreu
emmalaltiren
emmalaltiré
emmalaltiràs
emmalaltirà
emmalaltirem
emmalaltireu
emmalaltiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emmalaltiria
emmalaltiries
emmalaltiria
emmalaltiríem
emmalaltiríeu
emmalaltirien
emmalalteixi
emmalalteixis
emmalalteixi
emmalaltim
emmalaltiu
emmalalteixin
emmalaltís
emmalaltissis
emmalaltís
emmalaltíssim
emmalaltíssiu
emmalaltissin

emmalalteix
emmalalteixi
emmalaltim
emmalaltiu
emmalalteixin
Infinitiuemmalaltir
Gerundiemmalaltint
Participi
emmalaltitemmalaltida
emmalaltitsemmalaltides

Flexionat com: servir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana