exasperar - verb

ex·as·pe·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
exaspero
exasperes
exaspera
exasperem
exaspereu
exasperen
exasperava
exasperaves
exasperava
exasperàvem
exasperàveu
exasperaven
exasperí
exasperares
exasperà
exasperàrem
exasperàreu
exasperaren
exasperaré
exasperaràs
exasperarà
exasperarem
exasperareu
exasperaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
exasperaria
exasperaries
exasperaria
exasperaríem
exasperaríeu
exasperarien
exasperi
exasperis
exasperi
exasperem
exaspereu
exasperin
exasperés
exasperessis
exasperés
exasperéssim
exasperéssiu
exasperessin

exaspera
exasperi
exasperem
exaspereu
exasperin
Infinitiuexasperar
Gerundiexasperant
Participi
exasperatexasperada
exasperatsexasperades

Flexionat com: parlar

forma nominal : exasperació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana