disfressar - verb

dis·fres·sar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
disfresso
disfresses
disfressa
disfressem
disfresseu
disfressen
disfressava
disfressaves
disfressava
disfressàvem
disfressàveu
disfressaven
disfressí
disfressares
disfressà
disfressàrem
disfressàreu
disfressaren
disfressaré
disfressaràs
disfressarà
disfressarem
disfressareu
disfressaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
disfressaria
disfressaries
disfressaria
disfressaríem
disfressaríeu
disfressarien
disfressi
disfressis
disfressi
disfressem
disfresseu
disfressin
disfressés
disfressessis
disfressés
disfresséssim
disfresséssiu
disfressessin

disfressa
disfressi
disfressem
disfresseu
disfressin
Infinitiudisfressar
Gerundidisfressant
Participi
disfressatdisfressada
disfressatsdisfressades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana