espuçar - verb

es·pu·çar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
espuço
espuces
espuça
espucem
espuceu
espucen
espuçava
espuçaves
espuçava
espuçàvem
espuçàveu
espuçaven
espucí
espuçares
espuçà
espuçàrem
espuçàreu
espuçaren
espuçaré
espuçaràs
espuçarà
espuçarem
espuçareu
espuçaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
espuçaria
espuçaries
espuçaria
espuçaríem
espuçaríeu
espuçarien
espuci
espucis
espuci
espucem
espuceu
espucin
espucés
espucessis
espucés
espucéssim
espucéssiu
espucessin

espuça
espuci
espucem
espuceu
espucin
Infinitiuespuçar
Gerundiespuçant
Participi
espuçatespuçada
espuçatsespuçades

Flexionat com: boçar

forma nominal : espuçada

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana