axiomatitzar - verb

a·xi·o·ma·tit·zar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
axiomatitzo
axiomatitzes
axiomatitza
axiomatitzem
axiomatitzeu
axiomatitzen
axiomatitzava
axiomatitzaves
axiomatitzava
axiomatitzàvem
axiomatitzàveu
axiomatitzaven
axiomatitzí
axiomatitzares
axiomatitzà
axiomatitzàrem
axiomatitzàreu
axiomatitzaren
axiomatitzaré
axiomatitzaràs
axiomatitzarà
axiomatitzarem
axiomatitzareu
axiomatitzaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
axiomatitzaria
axiomatitzaries
axiomatitzaria
axiomatitzaríem
axiomatitzaríeu
axiomatitzarien
axiomatitzi
axiomatitzis
axiomatitzi
axiomatitzem
axiomatitzeu
axiomatitzin
axiomatitzés
axiomatitzessis
axiomatitzés
axiomatitzéssim
axiomatitzéssiu
axiomatitzessin

axiomatitza
axiomatitzi
axiomatitzem
axiomatitzeu
axiomatitzin
Infinitiuaxiomatitzar
Gerundiaxiomatitzant
Participi
axiomatitzataxiomatitzada
axiomatitzatsaxiomatitzades

Flexionat com: parlar

forma nominal : axiomatització

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana