esbaltir - verb

es·bal·tir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
esbalteixo
esbalteixes
esbalteix
esbaltim
esbaltiu
esbalteixen
esbaltia
esbalties
esbaltia
esbaltíem
esbaltíeu
esbaltien
esbaltí
esbaltires
esbaltí
esbaltírem
esbaltíreu
esbaltiren
esbaltiré
esbaltiràs
esbaltirà
esbaltirem
esbaltireu
esbaltiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
esbaltiria
esbaltiries
esbaltiria
esbaltiríem
esbaltiríeu
esbaltirien
esbalteixi
esbalteixis
esbalteixi
esbaltim
esbaltiu
esbalteixin
esbaltís
esbaltissis
esbaltís
esbaltíssim
esbaltíssiu
esbaltissin

esbalteix
esbalteixi
esbaltim
esbaltiu
esbalteixin
Infinitiuesbaltir
Gerundiesbaltint
Participi
esbaltitesbaltida
esbaltitsesbaltides

Flexionat com: servir

forma nominal : esbaltiment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana