transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
envinagro envinagres envinagra envinagrem envinagreu envinagren | envinagrava envinagraves envinagrava envinagràvem envinagràveu envinagraven | envinagrí envinagrares envinagrà envinagràrem envinagràreu envinagraren | envinagraré envinagraràs envinagrarà envinagrarem envinagrareu envinagraran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
envinagraria envinagraries envinagraria envinagraríem envinagraríeu envinagrarien | envinagri envinagris envinagri envinagrem envinagreu envinagrin | envinagrés envinagressis envinagrés envinagréssim envinagréssiu envinagressin | envinagra envinagri envinagrem envinagreu envinagrin |
Infinitiu | envinagrar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | envinagrant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : envinagrada
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana