enturar - verb

en·tu·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enturo
entures
entura
enturem
entureu
enturen
enturava
enturaves
enturava
enturàvem
enturàveu
enturaven
enturí
enturares
enturà
enturàrem
enturàreu
enturaren
enturaré
enturaràs
enturarà
enturarem
enturareu
enturaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enturaria
enturaries
enturaria
enturaríem
enturaríeu
enturarien
enturi
enturis
enturi
enturem
entureu
enturin
enturés
enturessis
enturés
enturéssim
enturéssiu
enturessin

entura
enturi
enturem
entureu
enturin
Infinitiuenturar
Gerundienturant
Participi
enturatenturada
enturatsenturades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana